Grafik, sprzedawca internetowy, księgowy, bloger, redaktor – to bezustannie rosnący spis zawodów, dla których coraz częściej dostępna jest możliwość zdalnego zarobkowania. Pracować nie wychodząc z domu? „Perfekcja!” – mówią jedni. „Alienacja!” – postulują pozostali.
Najczęściej wymienianą wadą takiej formy wykonywania poleceń szefostwa, bywa brak kontaktu ze współpracownikami. Brak motywacji także jest niewątpliwym elementem, dla którego niektóre osoby nie decydują się na pracę w domowym zaciszu.
Pokój w mieszkaniu budzi skojarzenie raczej z odprężeniem, niż z ciągłym myśleniem. Stąd też pracowanie zdalne może okazać się niekorzystne i prowokować mało efektywne pożytkowanie czasu, który powinno się przeznaczyć na realizowanie zleceń. 
Już przebywanie w innej przestrzeni, niż zaaranżowane w sypialni biuro, całkowicie odmienia nasz stosunek do wykonywanych czynności. Na dodatek, sąsiedztwo skoncentrowanych współpracowników, motywuje do działania, a takiego kontaktu nie ułatwia zdalna forma zarobkowania.
Choć wydawać się może inaczej, zalet jest więcej wyłącznie z pozoru. Po rozpatrzeniu okazuje się, że samodzielne decydowanie o czasie pracy, brak przymusu dojazdu, siedzenie przy biurku z kawą w dresie – to wszystko przestaje być atrakcyjne i szybko zmienia się w monotonię, która rozprasza i hamuje inicjatywę.
Wybierając z rozmaitych powodów pracę zdalną, powinno się, po pierwsze, adekwatnie zorganizować sobie przestrzeń domowego biura. Laptop, wraz z innymi niezbędnymi sprzętami, takimi jak drukarka, skaner, kserokopiarka, duży stół i wygodne siedzisko – to podstawa.
Biurko najlepiej postawić niedaleko okna, tak, by światło słoneczne padało na nie we właściwy sposób. Wyglądając przez okno można oderwać się na chwilę od pracy. Taka chwila refleksji jest bardzo zalecana.
Nieważne, jak urządzi się swoje miejsce pracy, należy pamiętać, by trzymać w nim ład i schludność, jak również odseparować je jakoś od sfery prywatnej. Biuro, prywatne czy nie, najlepiej by kojarzyło się wyłącznie z pracą.